20170627 dinsdag van Colombo naar Dambulla

Om 07.00 er uit. Heb gisterenavond al alles gesorteerd. Dus nu badkamer en laatste dingen in de rugzakken. Ik neem de plunjebaal die achter blijft mee, bestel in het restaurant mijn ontbijt, en ga door naar de balie. Vertel dat ik over drie nachten weer terug kom. Ze wijzen me waar ik de plunjebaal kan neerzetten. Dan weer naar één hoog waar het restaurant is. Ontbijten en dan naar twee hoog en mijn rugzak ophalen, uitchecken en op pad. Veel bussen hebben Fort op de bus staan, dus daar waar het me lukt er in te stappen, doe ik dat. Erg druk en een bus is net door de politie meegenomen als ik er aan kom lopen, dus nogal wat mensen die een andere bus willen pakken. Ik vraag aan de vrouw naast me of deze wel naar Fort gaat, want kan ook daar vandaan komen. Dat laatste dus. Snel er weer uit. Ik moet aan de andere kant van de weg zijn. Maar wel dezelfde kant uit, is een heel brede 6 baans eenrichtingsweg. Om de hoek kan ik instappen. Bij de floating market eruit en dan nog 100 meter lopen en zes keer vragen, en dan sta ik bij de juiste bus. Het is 08.10 uur en de bus vertrekt om 09.00. Ik zoek een mooie plek uit en nestel me. Het is een kleinere bus en met airco. De bus gaat naar Vavuniya, het transport knooppunt in het noorden. Hij is in Dambulla ongeveer op twee derde. De reis gaat voorspoedig. Heel leuk om te zien hoe de bijrijder mensen weet over te halen om toch een stukje met onze bus mee te rijden en niet op de volgende of een andere te wachten. Echt, mensen die in eerste instantie niet willen en die dan toch meegaan. Het terrein veranderd ondertussen ook. We komen weer in heuvelachtig gebied. Als we er bijna zijn krijgen we een stortbui. De bijrijder zegt, klaarmaken om uit te stappen. Ik loop alvast naar voren en heb mijn regencape al in de hand, maar gelukkig stopt de bus tegenover een winkel met overkapping. En het regenen wordt al snel minder. Een tuktuk chauffeur zoekt contact. Het enige wat ik wil is een bank om geld te wisselen. Hij wijst hem voor me aan. Tien meter verder. Ik naar binnen en een aantal mensen kijken me aan als ik met de plunjebaal op mijn nek binnenstap. Dus ik vraag aan twee verbaasde mensen: is dit hier mijn hotel? Dan toch maar snel dat ik geld wil wisselen. Ik mag bij een jonge man gaan zitten. Ik geef hem het geld en vraag wat de koers is. Hij zegt 166,67. Ik zeg, dat is goed. Hij gaat aan de slag, formulier en nog een formulier en kopie maken van mijn paspoort. Dan geeft hij paspoort terug en ik berg het op. Dan weer een formulier maar op de kopie kan hij blijkbaar niet goed zien wat mijn nummer is. Opnieuw paspoort.
Ik zeg nog, staat daar toch, maar goed hij wil en krijgt mijn paspoort nog een keer. Even later mag ik naar een andere balie waar een jonge mevrouw zit met een stapel geld. De telmachine doet het even niet. Paar keer proberen en ja hoor, hij doet het en laat het bedrag wat hij geteld heeft zien. Ik zeg dat dat niet het juiste bedrag is. Ik heb het zelf natuurlijk ook al uitgerekend. De man wordt er bijgehaald. En nog twee mannen. En dan komt een van de andere twee met een lijstje waar op staat 166,67 bij verkoop en 165 en nog wat bij aankoop. Ik zeg, hij heeft een bedrag genoemd en daarmee ben ik akkoord gegaan. De man zegt, en met dit bedrag niet. Nee, ben ik niet mee akkoord gegaan. En gaat u ook niet? Nee, ga ik ook niet. Ze kijken elkaar aan en weten het even niet. We hebben het over een euro verschil of zo. Dan zeg ik dat ik het wel accepteer, heeft nu lang genoeg geduurd. Opluchting, En dankjewel voor het accepteren. Zeg nog wel dat de man die me geholpen heeft, het eigenlijk uit eigen zak moet betalen. Ik neem mijn geld en loop de bank uit. Nu de juiste weg inslaan en naar het huis lopen. Is een kilometer of vier. Onderweg nog een pak chocolademelk kopen en een foto van het gouden beeld maken. Bij het huis laat de dochter me de kamer zien. Er is geen elektriciteit op het moment. Valt wel vaker uit. Maar, ze regelt wel gelijk koffie voor me, nadat ik het gevraagd heb. Kamer is simpel, maar vooral de voorkamer en de tuin, hebben me deze kamer laten nemen. Als haar moeder thuis is, even bespreken hoe ik morgen het makkelijkst kan reizen en het ontbijt regelen voor morgen ochtend. Ondertussen is er stroom, ook weer even niet en nu weer wel. En inderdaad, erg trage wifi.
Het is halfzeven. Nu alles nog werkt maar snel de blog plaatsen. Foto’s dat weet ik niet. Album wil niet openen, zo traag is de wifi.
Ondertussen is het 18.30.
Beetje lezen over morgen en wat op de laptop freecell spelen. Mijn krant wil ook niet openen op mijn mobiel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *